| B+ |

ITV’nin İngiltere televizyonlarındaki dizi anlayışını değiştiren Broadchurch, o güne kadar ekrana gelmiş prosedür dramalarını tek bir kalemde silmiş, işin içerisine klasik çok karakterli ada fizyolojisini de ekleyerek Happy Valley, No Offence gibi janr cambazlığı yapan başka prodüksiyonların önünü açmıştı. Olivia Colman’ın adının daha büyük kitleler tarafından duyulmasına da epey katkıda bulunan Broadchurch, ben her ne kadar yazmak için bugünü seçmiş olsam da bir ay evvel büyük finalini gerçekleştirdi. İzleyenler olarak her sezona Miller ile Hardy’nin çözmeye çalıştığı başka bir hadise ile start aldık. Hayatlarındaki dramatik değişiklikler varlığını sürdürürken birden fazla şüpheli atıldı önümüze ve son ana kadar da her hafta bir başkasının adını tahmin listemizde zirveye taşıyarak şaşırtma oyununun en meşakkatlisine şahit olduk. Bu işleyen formülü üç farklı sezona, neredeyse antolojik sayılabilecek bir nizamla dağıtması ve hepsinden de aşağı yukarı eşit miktarda kazanç sağlayabilmesi tamamen senaristlerin başarısı. Geçtiği küçük kasabanın tüm ücra köşelerini kullanarak yalın bir vaziyetten dolgun vakalar var ettiler. Özellikle öykünün başlangıcındaki Latimer cinayetinin gölgesi farklı biçimlerle herkesin hayatını etkilerken dozaşımına kaçmayıp bunu minik miktarla enjekte etmeleri Broadchurch’ün en takdir ettiğim muvaffakiyeti. Tabii kapanışta zamanın ruhunu yakalamalarına ve dünyanın neresine giderseniz gidin ehemmiyetini kaybetmeyecek bir mevzuya hassas bir tavırla yaklaşmayı tercih etmeleri de kayda değer. Üslubundan hiçbir şey kaybetmeyerek, dört yıl evvel kontakını çalıştırdığı formuyla vedasını eden Broadchurch izleyiciye ve parçası olduğu ulusun sektörüne çok şey armağan etti şüphesiz. Ama tabii ki de biz bu puslu yerleşim yerini bilhassa Colman’ın gözyaşlarıyla yâd edeceğiz.
MVP: Olivia Colman